Bijlmer pioniers: Jetty De Vries

Jetty De Vries

In Bijlmer Pioniers leest u de verhalen van de mensen die zich op een bijzondere wijze, in de Bijlmergeschiedenis, hebben ingezet voor de gemeenschap en de opbouw van dit stadsdeel.

Fleerde
Ik kwam in 1971 in de Bijlmermeer wonen in de flat Fleerde samen met mijn toenmalige echtgenoot en mijn zoon. We kwamen van een 1-kamerwoninkje in Amsterdam-Oost en verhuisden naar de dure flat met voor ons een zee aan ruimte.  Leuke buren zoals Harry Klooster (bekend van Klooster casting), Heero Viel en veel mensen uit de televisiewereld. We waren echt flatpioniers. Van de bewoners van alle flats werd verwacht iets te gaan doen met de collectieve ruimten in de flats. Dus we werden heel actief en organiseerden, onder anderen, een kindercreativiteitsclub en culturele avondjes met verschillende optredens.

Creatief in de wijk
In 1974 werd daar door creativiteitsontwikkelaar Bob de Rooij een werkgroep creativiteitsontwikkeling opgezet met daarin Bijlmerbewoners die zich bezighielden met kunst, cultuur en creativiteit. Er was een budget ter verfraaiing van de wijk. Ik was verantwoordelijk voor de kindercreativiteit. We kregen de subsidie Kunst in de Wijken van de Gemeente Amsterdam en in overleg met de 5 buurten van de Bijlmer werd dit aan verschillende kunstprojecten besteed. Niet alles verliep zonder slag of stoot. Je moest als pionier alles zelf uitvinden en heel veel leren. Door dit leerproces ging ik in 1977 in het net bestaande Cultureel Centrum Ganzenhoef als vrijwilliger voor theater Bijlmer Gans aan de slag.

Cultureel aanbod
We startten dat seizoen 1978/1979 met 18 vrijwilligers en mijn persoontje met op iedere vrijdagavond in de manifestatiezaal theater en dansvoorstellingen en iedere woensdag een jeugdtheatervoorstelling voor de allerkleinsten uit de buurt. Kunstenaars die later heel bekend geworden zijn, startten hun carrière bij ons. Neem nou bijvoorbeeld Erik Vaarzon-Morel, de nu beroemde Flamenco gitarist!

Daarnaast konden de Bijlmerbewoners bij ons verschillende cursussen dans, schmink & toneelspel, decorbouw & ontwerp, theaterworkshops, lichttechniek & ontwerp en muziek volgen en mee doen aan de jamsessions in samenwerking met Stichting ASWO-MOKRO onder leiding van Michiel Troon.

Naast het plezier wat we daar allemaal beleefden aan het organiseren van de zaak, liepen we ook tegen vele problemen aan door de vele kapiteins op een schip. Ons einde op Ganzenhoef kwam doordat de Gemeente de Zeedijk schoonveegde en wij met de ellende kwamen te zitten. De volgende stap was op naar het Krimpertplein!

1985 De geboorte van Krater
We gingen van de G-buurt naar de K-buurt dus ook een nieuwe naam en een nieuw logo voor het theater: Krater een samentrekking van kreatief en theater. Van een grote, weliswaar ongeschikte, manifestatiezaal naar een heel klein zaaltje die we samen met oud goudsmit, Cees Nobel, en Dirk Blom van de Licht en Lawaaiploeg LILA hebben ingericht. De opening op de nieuwe locatie werd gedaan door cabaretière Brigitte Kaandorp!

Een mooie anekdote over deze zaal is die van de cabaretier Bert Visscher. Hij was de hele dag bezig zijn decor op te bouwen in de Kraterzaal en toen ging de telefoon. Het was het AMC. Zij hadden een patiënte die op sterven lag en een regelmatige bezoekster was van ons theater. Haar laatste wens was om die voorstelling te mogen bijwonen. Bert vond dat geen probleem en brak het decor af, want door de toneeldeuren moest het ziekenhuisbed naar binnen worden gereden. Wij als publiek zaten op en om het bed en hebben genoten van de voorstelling en Danja, de patiënte, was gelukkig.

Ik vond de locatie op het Krimpertplein echt een te kleine ruimte en bedacht dat we de buurt in moesten met theater. We hebben toen de buurthuizen zo ingericht dat er ook voorstellingen konden plaatsvinden. De buurtwerkers bepaalden met ons mee wat voor voorstellingen er werden gespeeld, passend bij hun publiek. Veel intercultureel theater zoals Moksi alesi van André en Andreetje.

Vaarwel
Het welzijnsbeleid werd veranderd en we moesten fuseren met de Bijlmer Audio Visuele Dienst en geheel onverwacht werd de man zonder opleiding de coördinator. Dat kwam hard aan. In dezelfde periode verhuisde ik ook naar Mijdrecht en wat heb ik de Bijlmer toen gemist. De mensen, het dorpse gevoel van de Bijlmermeer, de warme omarmingen…”Mi Gado girl!, hoe gaat het met jou?, kom een brasa.” André en Andreetje schreven me ooit: kon hesi baka, we missen je. Nou, ik mis de Bijlmer nog steeds en ben blij dat ik er af en toe even terug ben.

 

Volg Bijlmer Pioniers: https://www.facebook.com/BijlmerPioniersbyZOGraceRecords

 Door Graziëlla Hunsel Rivero

Deel dit bericht op social media

Leave a Reply

Zuidoost&Meer

GRATIS
BEKIJK