Categorie: Columns

“De stad van de toekomst.” Zo noemde oud-nieuwslezeres Noraly Beyer Zuidoost tijdens de Passion in 2018. Treffende woorden, want ons stadsdeel is in raptempo aan het veranderen. We bouwen de komende jaren duizenden woningen in onder andere Bijlmer-West, maar ook in Ouder-Amstel.

Ook streven en we ernaar alle inwoners en toekomstige inwoners voldoende toegang te geven tot openbaar groen. Gelukkig heeft ons stadsdeel verrassend veel groene ruimtes. Als we ze slim en efficiënt inrichten, kunnen we de komende jaren heel veel plezier hebben van onze parken. Een mooi voorbeeld is het Nelson Mandela Park dat we binnenkort kunnen verbinden met de Gaasperplas door het aanleggen van een park op de tunnel van de A9. Een ambitieus project dat lang zal duren. Maar het resultaat zal zeer de moeite waard zijn.

Gelukkig zijn we al enige tijd onderweg. Inwoners hebben intussen goede ideeën aangeleverd voor verbetering van het Nelson Mandela Park. En over het dak van de A9 zijn in het verleden al afspraken gemaakt. We hopen binnenkort te komen met een plan voor de inspraakronde. Daarbij zullen we zo nauwkeurig mogelijk vertellen wat nog kan worden veranderd aan de inrichting van het dak. Voor onze inwoners is dat laatste erg belangrijk, want veel van hen hebben al laten weten dat zij plannen hebben. Hoewel ik blij ben met dat enthousiasme heeft het ook een keerzijde. We kunnen immers niet alle ideeën uitvoeren. Sommige passen nu eenmaal niet. We zullen dus knopen moeten doorhakken. Ook dat willen we samen doen.

Verder wil ik het vandaag hebben over een van de parels van Zuidoost: de Gaasperplas. De wethouder Openbare Ruimte heeft al aan het vorige DB gevraagd om een uitgebreid inspraaktraject te starten over de herinrichting van de Gaasperplas. Een upgrade is hard nodig. Al 40 jaar is het beperkt onderhouden. Omdat het park een regionale functie heeft wordt dat onderhoud overigens ook betaald door de provincie en de gemeenten Diemen, Ouder-Amstel en Amstelveen. Het park moet geschikt worden gemaakt voor het gebruik door alle inwoners van Zuidoost en andere inwoners van de regio. Voor die laatste groep moet het park ook gemakkelijk met de fiets of metro te bereiken zijn. De ambitie is om een goed bereikbare recreatieplas te maken met ruimte voor sport, spel en recreatie maar ook om van de natuur te genieten.

We gaan het park onderverdelen in natuurzones en recreatiezones. Op deze wijze kunnen natuur en recreatie met elkaar worden verenigd. Het Toekomstplan Gaasperplas kost 13,7 miljoen. De gemeente heeft voor de eerste werkzaamheden al zo’n 4 miljoen gereserveerd. Dat betekent dat we niet alles in een keer gaan doen. De Gaasperplas ligt iedereen na aan het hart getuige de vele reacties en zienswijzen op het voorgestelde Toekomstplan. Ook de Stadsdeelcommissie heeft een uitgebreid en positief advies geschreven. Het woord is nu aan de commissie van de gemeenteraad. Daarna stuurt het DB een definitief voorstel naar burgemeesters en wethouders die uiteindelijk het Toekomstplan vaststellen. Tevens zal het DB dan de vele reacties beantwoorden.
Samen met de beheerder Groengebied Amstelland gaan we volgende jaar bekijken wat we als eerste gaan doen.
Ik ben trots dat ik tot de volgende gemeenteraadsverkiezingen tegelijkertijd kan werken aan drie met elkaar verbonden parken; het Groene Hart van Zuidoost.

De iconische ‘boom die alles zag’ in het Bijlmer Museum, is in de race voor uitverkiezing tot Nederlandse boom van het jaar. Deze landelijke verkiezing gaat vooraf aan een Europese verkiezing (treeoftheyear.org) Vooral het verhaal achter de boom is van belang. Per provincie kiest een vakjury een boom. Een van de kandidaten is ‘de boom die alles zag’. Deze twaalf genomineerde bomen komen vervolgens in Dagblad Trouw en op een speciale website, waarna het stemmen op de boom kan beginnen. Dit is rond augustus. Binnenkort volgt meer informatie.

Dit jaar is de derde editie. Vorig jaar won een Brabantse boom (de Heksenboom op Landgoed Ten Vorsel te Bladel) de nationale verkiezing en werd Nederland vierde in de Europese verkiezing met zestien deelnemers.

Herdenkingspek
‘De boom die alles’ zag overleefde de Bijlmer Vliegramp, op 4 oktober 1992. Bewoners en nabestaanden hebben de plek rond deze boom vrijwel direct na de ramp ingericht als herdenkingsplek. Los van de jaarlijkse herdenking op 4 oktober vormt de boom ook het startpunt van rondleidingen. Het gebied waar de boom deel van uitmaakt, het Bijlmer Museum, is sinds 2018 beschermd stadsgezicht.

Door; Dirk de Jager Dagelijks bestuur Stadsdeel Zuidoost

Het Corona virus heeft niet alleen flinke impact op onze gezondheid en sociale leven, maar ook op de economie. Wereldwijd en ook in Nederland, Amsterdam en ons stadsdeel Zuidoost.
En dat is heftig. Toch biedt Corona ook de kans om in te zetten op een betere balans van activiteiten en economie van de stad. Zeker ook in Zuidoost.

In Nederland wordt een economische krimp van een kleine 10% verwacht over dit jaar. Ook Amsterdam ontkomt hier niet aan. Zo speelt het toerisme een belangrijke rol in banen voor werknemers in de horeca, op Schiphol, de schoonmaak, noem maar op. Vóór de Corona crisis was er in het centrum van de stad al sprake van een overdosis toerisme. Daar willen we van af. Tijd voor mee balans in de stad.

Mooie dingen ontdekken
Daarmee geeft Corona ook een kans om in te zetten naar een beter uitgebalanceerde vorm van de activiteiten en economie van de stad. Daar wordt op dit moment over nagedacht en over gesproken. Voor Zuidoost is de situatie deels anders. Wij kunnen zeker nog wat toeristen gebruiken. Er is voldoende ruimte en vooral veel mooie en interessante dingen te ontdekken in ons mooie stadsdeel. Denk aan de bijzondere architectuur en stedenbouw van de Bijlmer, dat nu beschermd stadsgezicht is. Maar natuurlijk ook de rijke Afro Caribische Cultuur met heerlijk eten, mode en muziek. Allemaal terug te vinden op onze markten en in de World of Food. Of neem het multi culturele en verbindend karakter van bijvoorbeeld Kwaku en South East parade. Helaas kunnen we er dit jaar, vanwege Corona, niet van genieten, maar we koesteren dit wel!

Wat meer leven
Zuidoost staat ook bekend om het groene karakter. Neem de groene parel De Gaasperplas en de directe omgeving van het riviertje de Gein. Heel bijzonder en goed voor mooie ontspanning. Bij ontspanning horen ook uitstapjes naar de horeca. Een sector die, net als onze culturele ondernemers, flinke klappen heeft gehad door Corona. Gelukkig zijn de horecabedrijven nu bijna allemaal weer open en zie ik ook weer meer leven. Met vaak uitgebreide terrassen. Zo is De World of Food, een van onze culinaire parels, weer tot leven gekomen. En we hebben mooie initiatieven zoals het Flying Grass Carpet, dat vanaf september op het Hoekenrodeplein neerstrijkt. Het is het decor voor dagelijks wisselende kleine evenementen zoals muziek, sport, dans en spelen. En daar hoort natuurlijk lekker eten en drinken bij. Ik roep ondernemers op om met meer nieuwe Initiatieven te komen. Dit alles uiteraard op een veilige 1.5 meter. Dit is een nieuwe balans die we moeten vinden. Als we weer te veel op elkaar gaan zitten slaat het virus weer toe met alle ellende van dien. Helemaal in lockdown is ook geen optie. Ik hoop dat iedereen haar/zijn verantwoordelijkheid pakt. Dan komen we deze crisis samen te boven. Corona kunnen we alleen samen overwinnen!

Ruim een maand geleden stond ik met heel veel mensen in het Nelson Mandela bij de Tweede demonstratie van Black Lives Matter. Ik werd omringd door opvallend veel jongeren. Allen uitgerust met een enorme dosis engagement.

Wit, zwart, bruin, hetero, LGBTQI, allemaal met dezelfde boodschap. De klok voor rechtvaardigheid en gelijkwaardigheid tikt al heel lang en zij hebben de wake up call al gehoord.
Rijen mensen die daar stonden voor een boodschap groter dan zijzelf. Ik stond in het midden en voelde een stroom van nieuwe verhalen door mij heengaan.
Nieuwe verhalen waarbij zwart niet alleen hoeft te roepen om gelijkwaardigheid! Dat hoeft niet meer alleen omdat heel veel mensen massaal datzelfde verhaal willen vertellen. Dat is dus het heersende momentum.

En dan rijst de vraag, wat nu? Hoe nu verder?

Gewoon terug naar het oude verhaal kan niet. Dat boek is gesloten.
En wat is er nodig om echt naast elkaar te staan en de weg van vooruitgang te bewandelen?
Opschrijven is betrekkelijk eenvoudig, de praktijk een stuk weerbarstiger.
Wie durft die schurende gesprekken te voeren en de nog niet zo wakkere mensen mee te nemen?
Haal ik mijn schouders op als iemand mij vraagt nog een keer uit te leggen waarom discriminatie zo ingewikkeld is voor mij?
Draai ik mij vermoeid om of ga ik voor de duizendste keer in gesprek?
Ik kies voor het laatste omdat ik echt blijf geloven in de uitleg en het gesprek, om zo die brug te kunnen slaan. En tegelijkertijd snap ik heel goed dat er ook mensen zijn die even niet willen uitleggen.
En daar wringt het, want soms nemen wij elkaar de maat. “Wie is wakker genoeg”? En als jij niet wakker genoeg bent, dan mag jij niet meedoen.
Als jij onvoldoende weet hebt van geschiedenis en context dan word je verstoten. Dat is voor mij niet het antwoord.

Blijven vertellen! Blijven uitleggen! Daar kies ik voor, als stadsdeelvoorzitter. Het is niet alleen een keuze, maar ook mijn plicht.
Ik ben schatplichtig aan al die 170 culturen en nationaliteiten in de Bijlmer om te blijven vertellen over dat wat ons bindt. En om ervoor te zorgen dat onze roep om rechtvaardigheid niet langer onbeantwoord blijft.

Door: Darryl Veldman

“Gewoon goed je handen wassen” zei een dame in het begin van de coronaperiode toen aan haar gevraagd werd waarom ze ervoor koos om toch in het park te trainen. Nog vlak voordat Rutte de “intelligente lockdown” aankondigde trokken veel mensen hun neus op. De straten zagen er verlaten uit. Anderhalf meter was wat elke klok luidde. Applaus voor de mensen in de zorg. Niet te vergeten hoeveel mensen er bezweken onder de financiële stress. Wekenlang snakkend naar vertier. Er werden feestjes achter gesloten deuren gegeven. Boetes werden uitgeschreven. Corona hield het land in een wurggreep. Positieve vooruitzichten. Mooi weer opkomst, versoepeling van de maatregelen, dus wat deed Nederland? Massaal naar de bouwmarkten, woonboulevards, het strand en de parken zaten overvol.

Het is 1 juni. Ik ben onderweg naar de dam. Ik ben alleen. Mijn moeder deed mij een aantal wegwerp mondkapjes cadeau. Mijn energie was de hele week laag. Ik had minutenlang vol ongeloof gekeken hoe een man, een zwarte man, zijn leven werd ontnomen terwijl hij schreeuwend om zijn moeder riep. Ik moest daar op de dam zijn. In 2016 stond ik er ook te protesteren tegen de karikatuur Zwarte Piet. Ik rijd langs volle terrassen zonder het besef te hebben dat alles weer open was. Ik ben emotioneel. Ik kan het niet helemaal plaatsen. Waarom raakt dit mij zo? Ik zet het van me af, parkeer de auto en loop naar de dam. Vanaf het Spui zie een mensenmassa. Adrenaline giert door m’n lijf. Hoe dan? Ik heb dit nog nooit gezien en al helemaal niet in de strijd tegen racisme. Moest er dan echt eerst iemand voor onze ogen doodgaan, voordat het geloofwaardig genoeg is? Afijn. We zijn er. Samen met allen die er spiritueel en in gedachte bij waren. Jong en ouder. Iets wat niemand had verwacht zelfs niet de burgemeester van Amsterdam.

Vandaag 3 juni. Het is de tweede dag dat ik moet zien hoe mensen vol afschuw reageren op het protest op de dam. Op dezelfde dag als het protest zaten de terrassen, parken en stranden vol. De PVV geloofde niet meer in de anderhalf meter. Alles moest weer open! Over de dood van George Floyd wordt niet gesproken. Nee. Het is te absurd voor woorden dat mensen in Nederland strijden tegen racisme. Schandalig! Dit is niet de juiste tijd! Wanneer is de juiste tijd en plaats hiervoor? Honderden riskeren hun leven voor plezier, duizenden voor gerechtigheid. Men is het zat. Maakt niet uit hoe je protesteert het is nooit goed genoeg.

Door: Darryl Veldman

Als kinderen van ouders met een migratieachtergrond nemen we grotendeels de cultuur, de normen en waarde van het land waarin wij geboren zijn over. Taal is hier eveneens een belangrijk onderdeel van. Wat mij bijvoorbeeld altijd opviel in de ouder en kind relatie: Curaçaoënaars spraken Papiaments, Marokkanen spraken Arabisch en de Ghanezen spraken Twi. Surinamers? Die spraken voornamelijk Nederlands met hun kinderen in privésituaties. In de opvoeding werd Sranantongo, het Surinaams, vaak bestempeld als onbeleefd. “Kinderen behoren dit niet met hun ouders te praten.” Dit is wat velen te horen hebben gekregen. Deze historische vlek zorgt ervoor dat veel nakomelingen de taal nu niet tot nauwelijks beheersen.

Toen ik in december 2019 met de Stimofo strips begon, had ik als doel om met name voor de Surinaamse generaties in Nederland de taal onder de mensen te brengen. Vooropgesteld wilde vooral kenbaar maken dat de Surinaamse taal geen straattaal is. De woorden worden namelijk, foutief, op de fonetische wijze geschreven, terwijl er eigenlijk net zoals met het Nederlands o.a. grammaticale regels zijn. Heel gek is het niet. De Surinaamse taal hoor je thuis, maar leer je toch een beetje op straat.

In 2009 werd ik voor het eerst geconfronteerd met de schrijfwijze van Surinaamse woorden. Het was toenmalig regisseuse Maureen Healy die mij op de vingers tikte toen ik in een script enkele Surinaamse zinnen noteerde. Uiteraard deed ik dit, fonetisch, op basis van de klanken. Sindsdien ben ik obsessief onderzoek gaan doen. 11 jaar later geef ik online Surinaamse taalquizjes voor jong en oud. Verrassend genoeg zijn het niet alleen de generaties die in Nederland zijn geboren, maar ook de onze ouders die niet weten hoe je woorden als: kaak, radio of teen in het Surinaams schrijft en zegt.

Taal is onderdeel van jouw identiteit. Als onze ouders heengaan en wij deze kennis niet tot ons nemen sterft een deel van die identiteit af. Het is daarom absurd om te horen dat men zich schaamt om de taal te spreken. Sterker nog, je wordt gewoon uitgelachen wanneer je Surinaams met een Nederlands accent spreekt. Is dat echt zo raar? Over de hele wereld spreekt men namelijk Engels met een eigen accent, maar in de kern begrijpen we elkaar. Dat is toch uiteindelijk het doel van taal? Elkaar verstaan en kunnen begrijpen.

Door: Calvin Ceder

Een jonge vrouw belde mij, omdat zij in een benarde positie zat met haar ex-partner. Zij wilde bemiddeling bij het verwijderen van een negatieve BKR registratie. Het is een registratie die je ontvangt wanneer je een achterstand hebt langer dan twee maanden en hoger dan twee maanden hebt bij een kredietverstrekker.

Zij is al een periode gescheiden van haar ex- partner. Zij wonen nog steeds samen in de woning. Door de complexe woningmarkt is het niet mogelijk om op korte termijn een huurwoning te vinden ter overbrugging. Zij verdient teveel voor een sociale huurwoning, maar te weinig voor een vrijesectorwoning.
Kopen is de enige optie, maar haar negatieve BKR registratie stond in de weg. Het is zeer vervelend om gevangen in een woning te zitten met een ex-partner simpelweg omdat je geen andere keus hebt.

De BKR registratie vormt in alle opzichten een belemmering voor haar. Zij had jarenlang geen zicht op het bouwen van een nieuw leven op een normale manier.De situatie (vanwege woningnood gedwongen wonen met haar ex partner) raakte haar enorm. Zij zei: ‘Meneer Ceder deze situatie tast mijn vrouwelijkheid aan’. Ik voelde haar woorden binnenkomen!

Ik besef dat zij eigenlijk geen normaal leven kan opbouwen, zij bevestigde dit.
Uit haar verhaal kon ik begrijpen dat het nauwelijks mogelijk is om op een normale manier in contact te komen met haar potentiële toekomstige partner. Omdat zij rekening dient te houden met het feit dat zij in de woning van haar ex-partner blijft. Tegelijkertijd is zij blij dat haar ex-partner redelijk blijft en haar de ruimte gaf om daar te wonen. Hun relatie is verbroken en er is geen zicht meer op een toekomst perspectief. De situatie zorgt ervoor dat beide mensen een gedeelte van hun privacy en vrijheid moeten opgeven.

Beide personen konden gelukkig wel waarderen dat zij op een respectvolle als huisgenoten met elkaar kunnen. Terwijl zij voorheen in een relatie met elkaar waren.

Ik ben van mening dat je huis als een thuis moet aanvoelen en dat gaat op lange termijn moeilijk met een ex partner in huis. Het was een motivatie om extra mijn best voor haar te doen. Samen met mijn collega verwoorden wij haar persoonlijke situatie op papier. Ook zochten wij gerechtelijke uitspraken waarin de rechter positief was over het verwijderen van een negatieve BKR registratie in een soortgelijke situatie.

Wij bedachten een strategie om de kredietverstrekker over de streep te trekken. Banken zijn grote invloedrijke organisaties, maar worden gerund door mensen. Mensen hebben een hart en (in welke mate dan ook) inlevingsvermogen. De brief werd dusdanig opgesteld dat er een gunningsfactor werd opgewekt bij de eindbeslisser(s). Maar ook dat de eindbeslisser(s) in een positie werd gezet om de registratie op een verantwoorde wijze te kunnen en willen te verwijderen.

Zonder dat het hun functies of werkzaamheden in de toekomst schaad. Dat is gelukt en kon dat ook teruglezen in de reactie. De registratie werd verwijderd!

Ik dank de kredietverstrekker en de medewerker(s) die hebben geholpen aan deze oplossing. Onderhandelen doe je altijd samen en nooit alleen. Deze cliënt kan dankzij onze samenwerking nu een huis kopen. Ook kan zij nu op een normale manier haar leven leiden.

Juist in deze tijd is het van belang om te beseffen hoe belangrijk onze vrijheid is. Vrij zijn in onze doen, laten en denken. Wij leven in een tijdperk waarin onze vrijheid zichtbaar en onzichtbaar ingeperkt kan worden. Juist daarom is het van belang om te beseffen dat vrijheid ook verantwoordelijkheden kent.

Deze cliënt heeft in het verleden een fout gemaakt, haar negatieve registratie was terecht. Zij heeft ook de verantwoordelijkheid genomen om de fout te herstellen. Hierdoor kreeg zij een tweede kans.
Tip: Wil je een juridisch probleem oplossen wees transparant over het probleem en leg al je belangen op tafel. Zodat je de juiste hulp of dienstverlening ontvangt.

Vanaf woensdag 29 april komt er meer ruimte voor kinderen en jongeren om buiten te sporten en te bewegen. Voor dat doel heeft het bestuur van de veiligheidsregio Amsterdam-Amstelland besloten een aantal locaties in de openbare ruimte open te stellen.

Het kabinet heeft vorige week besloten dat kinderen tot en met 18 jaar vanaf 29 april weer georganiseerd en onder begeleiding samen buiten kunnen sporten. Voor jongeren van 13 tot en met 18 jaar geldt dat ze daarbij 1,5 meter afstand moeten houden. Voor kinderen tot en met 12 jaar hoeft dit niet. De sportparken en -velden kunnen vanaf vandaag weer open voor georganiseerde sportactiviteiten voor deze doelgroepen. De noodverordening COVID-19 van de veiligheidsregio Amsterdam-Amstelland is hierop aangepast.

Voorwaarden
Sportaanbieders zijn druk aan de slag om ervoor te zorgen dat zij binnenkort activiteiten aan kunnen bieden. Daarbij gelden een aantal voorwaarden. Officiële wedstrijden zijn verboden, kantines blijven dicht en steeds geldt: geen ouders langs de lijn, en thuis douchen. Bij klachten zoals koorts, hoesten of verkoudheid geldt ook voor kinderen en jongeren nog steeds: blijf thuis. Ook kunnen topsporters onder voorwaarden weer gaan trainen op een aantal door NOC*NSF aangewezen locaties.

Begeleid sporten in de openbare ruimte
In de regio Amsterdam-Amstelland wordt vanaf vandaag ook in de openbare ruimte meer plaats gecreëerd voor kinderen en jongeren om te bewegen en te sporten. De komende dagen worden borden, linten en hekwerk verwijderd van de afgesloten fitnesstoestellen in de parken, de Cruyff Courts, skatebanen en openbare tennisbanen. Overal blijft de regel dat minimaal 1,5 meter afstand moet worden houden. Voor kinderen tot en met 12 jaar geldt daarop een uitzondering. De eerder afgesloten voetbalkooien kunnen binnenkort open voor begeleid sporten met kinderen en jongeren.

Kinderboerderijen
Kinderboerderijen kunnen, als zij dat willen, vanaf 29 april weer open gaan. Om drukte in het openbaar vervoer zoveel mogelijk te voorkomen, is het dringende verzoek alleen naar de kinderboerderij in de buurt te gaan. Ouders en verzorgers moeten er rekening mee houden dat sanitaire voorzieningen en horeca in de kinderboerderij gesloten zijn.

Monitoring en handhaving
Handhaving en politie blijven drukke plekken, zoals parken, pleinen, winkelstraten, markten en strandjes, actief monitoren. Als het nodig is, worden er maatregelen genomen, zoals het instellen van eenrichtingsverkeer, inzetten van matrixborden of omroepwagens, geven van waarschuwingen of (gedeeltelijk) afsluiten. Houden mensen zich niet aan de regels, dan riskeren ze een boete van € 390,-. De nadrukkelijk oproep richting alle inwoners is om elkaar de ruimte te geven, zoveel mogelijk thuis te blijven, drukke plekken te vermijden en het bezoek aan park, plein, markt of winkelstraat zo kort mogelijk te houden. Deze maatregelen blijven ook nu heel hard nodig om het coronavirus te bestrijden en de druk op de zorgcapaciteit te beperken.

Ik heb contact gehad met invloedrijke mensen in de deurwaarderij en de incassobranche.

Deurwaarders hanteren het beleid dat zij gepaste maatregelen dienen te treffen in de crisis. Omdat het een tijd is waar iedereen rekening met elkaar dient te houden. Uithuiszettingen en (nutsvoorzieningen) afsluitingen, daar zal zorgvuldig mee worden omgegaan.

Continue reading “Wat voor effect heeft het Corona virus op de incassocultuur in Nederland?”

In de regio Amsterdam-Amstelland zijn vandaag 47 mensen positief getest op het coronavirus. Van deze 47 nieuwe patiënten zijn er voor zover nu bekend 12 in het ziekenhuis opgenomen. Het totaal aantal positief geteste personen in deze regio komt hiermee op 404; in totaal zijn 116 personen opgenomen (geweest) in een ziekenhuis.

Continue reading “47 nieuwe besmettingen”

In de regio Amsterdam-Amstelland zijn vandaag 59 mensen positief getest op het coronavirus. Van deze 59 nieuwe patiënten zijn er voor zover nu bekend 20 in het ziekenhuis opgenomen. Het totaal aantal positief geteste personen in deze regio komt hiermee op 357; in totaal zijn 104 personen opgenomen (geweest) in een ziekenhuis.

Continue reading “59 nieuwe besmettingen”