Categorie: Cultuur

Harriet Derby en Joel Quayson winnaars foto-opdracht Rijksmuseum Document Nederland Junior 2020

In het Rijksmuseum zijn de 14-jarige Harriet Derby en 22-jarige Joel Quayson uitgeroepen tot winnaars van Document Nederland Junior, de jaarlijkse foto-opdracht voor middelbare scholieren en mbo-studenten. Dit jaar was het thema van de opdracht ‘Wie ben jij?’ Zonder het zelf door te hebben, omringen we ons met mensen die op ons lijken. Mensen die hetzelfde denken, er hetzelfde uitzien, dezelfde taal spreken, uit soortgelijke gezinnen komen en hetzelfde kunnen. De jongeren werden uitgedaagd om hun eigen identiteit te ontdekken en vast te leggen. Harriet won in de categorie voortgezet onderwijs, Joel in de categorie mbo.

Een jury onder leiding van fotograaf Dustin Thierry beoordeelde hun foto’s als kwetsbaar, ontroerend en is van oordeel dat beide winnaars het thema op intieme wijze benaderd hebben. De foto’s van de jongeren zijn te zien van 14 oktober t/m 31 december 2020 in de Teekenschool van het Rijksmuseum van. De toegang tot de Teekenschool in gratis.

 

12de editie fotowedstrijd Document Nederland Junior

Het Rijksmuseum organiseert voor de twaalfde keer Document Nederland Junior, de jongeren-editie van Document Nederland. De tien genomineerden werden uitgenodigd voor twee masterclasses onder begeleiding van fotograaf Dustin Thierry en experts van het Rijksmuseum. Samen hebben zij een tentoonstelling ontwikkeld die tot 31 december te zien is in de Teekenschool.

Prints van jonge makers

De foto’s van de winnaars zijn te koop in de CJP-shop voor € 17,85 per stuk.

Document Nederland Junior wordt mede mogelijk gemaakt door de Janivo Stichting.

 

Nieuwe tentoonstelling CBK Zuidoost: A Fair Share of Utopia

Als je vandaag zou sterven en één generatie later terugkeert, in welke wereld zou je dan geboren willen worden, ongeacht waar of wie je bent?’ Dat is de vraag die aan de kunstenaars van ‘A Fair Share of Utopia’ is gesteld en op basis waarvan zij nieuwe werken hebben gemaakt voor Nest en CBK Zuidoost.

Kun je je eigen belangen opzij zetten en echt vechten voor een betere wereld in het belang van volgende generaties, of is het makkelijker als je je voorstelt dat jij zelf ook onderdeel uitmaakt van die onbekende toekomst? In haar essay ‘What if We’re All Coming Back?’ in The New York Times van oktober 2018 probeert mensenrechtenadvocaat Michelle Alexander zich een voorstelling te maken van de wereld waarin je terecht zou komen als je zou reïncarneren op een willekeurige bestemming en onder willekeurige omstandigheden.

Haar essay ligt ten grondslag aan de tentoonstelling. Vanuit het gedachte-experiment om zich een fundamenteel andere, duurzame en humane organisatie van de samenleving voor te stellen, speculeren de kunstenaars over een onbekende toekomst waar zijzelf onderdeel van uitmaken. Door middel van deze oefening in verbeeldingskracht, biedt de tentoonstelling voorstellen voor alternatieve manieren voor het omgaan met elkaar en met de aarde.

Bij de tentoonstelling verschijnt de publicatie ‘Wat Niet Is Maar Kan Zijn’, waarin tien schrijvers en negen kunstenaars vanuit het gedachte-experiment verkennen of het mogelijkheid is hun eigen belangen opzij te zetten voor een betere wereld voor volgende generaties. Ze speculeren over een onbekende toekomst waar ze zelf onderdeel van uitmaken.

Met teksten van: Michelle Alexander, René ten Bos, Dean Bowen, Sander Donkers, Clarice Gargard, Sisonke Msimang, Rashid Novaire, Vamba Sherif, Jan van de Venis en Louwrien Wijers. Het boek wordt uitgegeven door uitgeverij Jurgen Maas, met redactie van Mister Motley.

‘A Fair Share of Utopia’ is een initiatief van Nest in samenwerking met CBK Zuidoost Amsterdam. Bij beide instellingen wordt een uitgebreid context programma ontwikkeld. Houd hiervoor de agenda van Nest en CBK Zuidoost in de gaten. De opening van de tentoonstelling zal plaatsvinden op 3 september in CBK Zuidoost.

Sarita Bajnath, Gelooft in Ontmoeting

Door; Ernestine Comvalius

Negentien jaar geleden, toen niemand volgens Sarita Bajnath in de Bijlmer wilde wonen is zij neergestreken in het stadsdeel. Een korte tijd heeft zij elders gewoond, maar nu verblijft ze negen jaar onafgebroken met haar man en twee zonen van acht en twee jaar oud in het stadsdeel.

Wie kent haar niet?
Sarita is geboren in Middelburg, heeft gestudeerd in Delft en is uiteindelijk in Amsterdam beland om geneeskunde te studeren. Op social media deelt Sarita haar vreugde, haar boosheid en haar verontwaardiging met verve. Zij beweegt zich in de buurt als een vis in het water. Menig jonge vrouw heeft bij haar empowerment trainingen gevolgd. Zij gaat met buurtambassadeurs op stap om de wijk te verkennen. Is het schoon, zijn de stoepen toegankelijk voor rolstoelen, is het veilig in de buurt? Als het nodig is organiseert zij dialoogavonden, want zij gelooft in contact, elkaar leren kennen en ontmoeten.

Toen ik laatst jarig was en geen feest mocht organiseren dankzij Covid, heb ik bara`s en samosa`s gemaakt, maizenakoekjes en nog veel meer. De pakketten heb ik rondgebracht bij mijn buren en vrienden. Ik geef graag. Aannemen vind ik een stuk moeilijker. Ik geef graag warmte en liefde.

Hilli Axwijk, is een voorbeeldfiguur voor Sarita. Zij vindt dat de strijdbare mensen die haar generatie voor zijn gegaan te weinig waardering krijgen.

Ik vind het belangrijk dat mensen de geschiedenis van Zuidoost kennen. Hilli Axwijk heeft trainingen opgezet en veilige plekken voor vrouwen gecreëerd waar zij zich konden ontwikkelen. Ik geef lezingen over het ontstaan van de Bijlmer. Over de kracht van de mensen die zich dit stadsdeel hebben toegeëigend en er een bloeiend deel van Amsterdam van maken. Nieuwkomers leer ik dat je niet hier kunt komen wonen zonder die kracht van de bewoners te zien en te respecteren. Dat geldt ook voor leerkrachten die de kinderen stigmatiseren en betuttelen. Ga op zoek naar de potentie van die kinderen.
Op facebook kunnen we allerlei slimme uitspraken lezen van haar zoon Max. Dat is niet verwonderlijk want Sarita voedt haar kinderen bewust inclusief op, zoals zij dat noemt.
Als ik mijn kinderen voorlees uit een boek met mannelijke astronauten waarbij de vrouw een koffiedame is, zegt mijn oudste zoon: Dat is gek. Vrouwen kunnen toch ook astronaut zijn?
Sarita verwijst naar de film Onderneming Onderdak van Andre Reeder die in zijn documentaire het pensionbeleid van de gemeente Amsterdam fileerde.
`Mijn vader heeft ook als een gastarbeider in aftandse pensions doorgebracht. Hij praat er niet over, maar daardoor begrijp ik de mensen die weg zijn getrokken uit die overvolle pensions en de flats zijn komen kraken in de Bijlmer.~
Sarita zet zich ook in voor het verfraaien en duurzamer maken van de Bijlmer. Ik plant bloemen voor de deur van mijn huis en het werkt aanstekelijk want mijn buren zijn nu ook bezig om planten en bloemen te verbouwen.
We moeten ons niets aantrekken van het negatieve stigma uit de media. Ik geniet hier van de mooie natuur en al die culturen waarin ik mezelf herken.

Jannice Ameyaw, De Verzorgende!

Door: Ernestine Comvalius

Zonder mondkapje of een beschermende jas, gaat Jannice Ameyaw elke dag naar het Zorgcentrum om voor kwetsbare ouderen te zorgen. Zij woont vanaf haar vijfde in Amsterdam Zuidoost, sinds zij met haar jonge ouders uit Ghana in Nederland arriveerde, in 1997.

Nu Covid-19 rondwaart en de meest kwetsbaren te vinden zijn in de verpleeghuizen, maak ik me zorgen over deze moeder die drie kinderen thuis heeft. Ik wil alles weten over haar veiligheid.
“Ik ben angstig. Wij zorgverleners kunnen niet gemist worden. Er zijn geen maskers en er is geen speciale kleding voor ons, omdat er een tekort aan is. Ik mag pas thuis blijven wanneer ik 40 graden koorts heb. Niemand van ons is getest, ook de ouderen niet. Ik kan geen 1.5 m. afstand houden want ik verzorg mensen, stop hen in bad, kleed hen aan.” Jannice lacht even. Het is de nuchtere lach van iemand die weinig keus heeft. “Voor zover we weten is nog niemand besmet in ons centrum. “

Ik besluit om Jannice niet met mijn verontwaardiging te belasten en verder te gaan met het gesprek.
Jannice vertelt dat zij tot vorig jaar bij haar vader thuis woonde, maar voor de geboorte van haar derde kind verhuisd is, omdat er in Zuidoost geen huis te vinden was in de sociale sector. Toch is ze elke dag in het stadsdeel.

“Mijn kinderen zitten hier op een goede basisschool. Samenspel behoort tot de ‘excellente’ scholen. Ik heb hier nooit weggewild. Ik mis de winkels en de mensen van allerlei culturen. Toen mijn zoon Majesty geboren moest worden, was het mijn Surinaamse buurvrouw die mij snel naar het ziekenhuis bracht. Op de OSB heb ik mijn middelbare school doorgebracht en dierbare vriendinnen hieraan overgehouden. Ze moeten zorgen dat er genoeg woningen komen voor ons jonge mensen. We kunnen niet eeuwig in huis bij onze ouders blijven.”
Jannice mist een Ghanese opvoeding. Weinig weet ze van de tradities, de gebruiken, de geschiedenis. Nu ze kinderen heeft, vindt ze het jammer omdat ze hen de taal noch de verhalen en gewoonten kan bijbrengen.
“Mijn ouders waren heel jong toen ze hier naartoe migreerden. Mijn familie woont in Engeland, Amerika, maar niet hier. Ze hebben weinig aan overdracht gedaan.
Wat ik wel goed ken, zijn de gerechten en koken is mijn hobby. Ik maak Jollofrice, Waake en Banku en geniet ervan wanneer anderen smullen.”
Jollofrice ken ik en Waake blijkt een soort Bruine Bonen met Rijst te zijn en Banku lijkt op fufu of funchi wat heerlijk is met soep en pepersaus van tomaten.

De kinderen van Jannice hebben prachtige namen. Haar oudste dochter heet Wonderful, haar zoon heet Majesty en de jongste dochter heet Glorious. De namen geeft ze haar kinderen mee zodat zij met opgeheven hoofd kunnen zeggen hoe bijzonder zij zijn en welke boodschap hun moeder hen meegeeft op hun levenspad.
Jannice Ameyaw, brengt elke dag haar kinderen naar de opvang zodat zij ouderen kan begeleiden bij hun revalidatie of in hun laatste levensfase, met gevaar voor besmetting. Zij verdient hiervoor, samen met al haar collega’s, de grootste waardering.

De 13 tips om de Corona crisis te overleven

Door Calvin Ceder

Afgelopen periode heb ik namens Bijlmer&Meer gesproken met diverse ondernemers geïnterviewd over hoe zij de crisis doorstaan. Advocaten, sportschoolhouders, influencers, rijinstructeurs, podiumkunstenaar, beveiligers, IT’ers hebben allen hun visie gegeven over het overleven van de crisis! Wij hebben een selectie gemaakt van de beste tips en delen dit met de bewoners van Zuidoost. Het zijn tips om te (over)leven gebaseerd op de ervaringen en inzichten van mensen met een vechtershart en een drive in het leven. Personen die dankzij hun creativiteit moeilijke tijden weten te trotseren.

Aanpassingsvermogen

De crisis heeft impact op het dagelijks leven van mensen. Het kan invloed hebben op onze zakelijke relaties, liefdeslevens en de wijze waarop wij in contact staan met elkaar. Mensen die het snelst aanpassen aan de crisissituatie hebben de hoogste kans om te overleven in de veranderende samenleving.

Tijd van bezinning

Maak gebruik van de rust die deze tijd met zich meebrengt. De wereld is op pauze, neem de tijd om terug te kijken naar je leven. Denk na over de veranderingen die je wil brengen in je leven. Maar onderzoek ook hetgeen wat je weg wil schrappen uit je dagelijks leven.

Routine

Zorg ervoor dat je een dagelijkse schema hebt. Een schema waarin duidelijk is wanneer en hoe laat je werkt, sport, eet of relaxt.

Tijd voor jezelf

Neem tijd voor jezelf. Besteed die tijd aan de dingen die je leuk vindt, uiteraard binnen de maatregelen van de overheid en de richtlijnen van de RIVM. Vraag begrip en ondersteuning van je netwerk (indien nodig).

Ouders met kinderen

Verdeel onderling de taken dusdanig dat je als ouders elkaar ondersteunt, draag gezamenlijk de opvoeding. Wanneer je vanuit een gescheiden positie opvoed trek de andere ouder erbij. Vraag wat zij of hij nodig heeft. Ondersteun elkaar. Vraag de school om (extra) laptops of tablets beschikbaar te stellen om onderwijs op afstand te kunnen bieden indien nodig.

Thuiswerken

Veel mensen werken vanuit huis. Dit vraagt een zakelijke houding in een privé situatie. Kies een ruimte in je huis waarin je uitsluitend werkt. Zodat jij je werkomgeving kan afbakenen. Hierdoor heb je toch het gevoel dat het werk niet 24/7 op je dak zit. Onderhoud online of telefonisch contact met je collega’s, zodat je niet geïsoleerd raakt op werk gebied

Financiën

Onderzoek of je kan besparen op je vaste lasten. Kijk op een vergelijkingssite of je bijvoorbeeld goedkopere energie en telefoon contracten kan afsluiten. Bel ook naar je huidige leverancier of provider om te kijken of zij een betere aanbieding hebben zeker in onzekere tijden is het van belang dat jij de druk verlaagt op je vaste lasten.

Problematische schulden

Wanneer jij je schulden niet meer kan voldoen of problemen hebt met het betalen van je schulden, meld je aan bij de lokale schuldhulpverlening.
Wanneer je wel schulden hebt, maar het zelf kan regelen neem contact op met je schuldeisers. Wanneer je tijdelijk niet meer kan aflossen vraag naar een adempauze bijvoorbeeld voor een periode van drie maanden. Je kan ook vragen of de schuld geheel of gedeeltelijk kwijtgescholden kan worden. Ook kan jij tijdelijk je betalingsregeling verlagen. Bedrijven zijn redelijk begripvol in de crisisperiode.

Sociale contacten

Onderhoud je bestaande sociale contacten. Zoek actief (digitaal) contact met familie, vrienden en zakelijke relaties. Een actief netwerk houdt je sterk!

Ondernemers

Automatiseer delen van je organisatie. Zorg dat jij je dienst contactloos kan leveren en klanten contactloos kunnen betalen. Investeer in je klantrelaties en verdiep je in de nieuwe behoefte van de klant.

Liefdesleven

Speel in op elkaars behoeften en vraag wat je partner nodig heeft. Het is een tijd waarin wij dienen te beseffen dat iedereen moet inleveren. Stippel samen een plan uit hoe je de crisis samen wil doorstaan, maak afspraken daarover. Communiceer hier regelmatig en transparant daarover.

Onderhoud de relatie met jezelf!

Het is een goede tijd om in jezelf te kunnen investeren. Leer jezelf (opnieuw) kennen. Onderzoek waar je heen wilt en maak gebruik van de afstand die de samenleving biedt, zodat je tot rust kan komen. Vraag je af waarom je hebt gedaan wat je deed. Besteed meer aandacht aan je familie. geliefden en netwerk.

Het nieuwe normaal

“We zijn voorbij de start, maar nog niet aan het einde van het begin.” Aldus minister-president Mark Rutte. Een geniale uitspraak. Althans, als je doelbewust een grote mindfuck in het leven wilde roepen. Dit voelde net als het moment waarop jouw favoriete voetbalspeler in de laatste minuut de winnende treffer door middel van een legendarische actie scoort. Alle spelers slaan op hol. De trainer trekt een sprint langs de zijlijn om vervolgens te zien dat de VAR ingrijpt. Vijf minuten lang, de spelers op het veld, de mensen in het stadion en iedereen die thuis live meekijkt met een soepzooitje in zijn of haar hoofd. Is het nou een goal of niet? Een hinderlijk gevoel, maar eerlijk is eerlijk. Rutte heeft een enorme zware last op zijn schouders. Ik doe het hem niet na.

Hoe ziet het leven er nu uit? Mondkapjes, handschoenen en voorbijgangers die elkaar omzeilen. Wachtrijen voor de supermarkten alsof je voor de entree van een nachtclub staat. De duurste winkelstraat ligt er verlaten bij. Zelfs het geld op jouw rekening, mocht je dat überhaupt hebben, is een beetje verbaasd. ”Waarom geef je me niet uit aan onnodige rommel?” Jouw eten wordt op de vloer bezorgd. Alhoewel, ik betwijfel in hoeverre dat daadwerkelijk haalbaar is. Ik weet niet hoe uw opvoeding was, maar eten op de grond was bij mij thuis echt not done! Ik zie mijn moeder al staan. Wiens leven zou in dit geval dan op het spel staan? Jouw eigen leven of het leven van de bezorger die zich nietsvermoedend aan de voorzorgsmaatregelen houdt? Je kan er natuurlijk gewoon voor kiezen om niks te bestellen en gewoon lekker zelf te koken.

In grote lijnen is het voor mij niet heel gek wat er nu van ons gevraagd wordt. Na school moest ik direct naar huis. Als ik niks op straat te zoeken had, bleef ik binnen. Eenmaal thuis moest ik altijd mijn schoenen uit, direct mijn handen wassen, niet met mijn kleren op bed, uitkleden en douchen. Het klinkt logisch, maar ik weet ook dat niet iedereen gewend is om zo te leven. Ik krijg soms de kriebels als ik mensen met schoenen en al op hun bed zie ploffen.

Dit is het nieuwe normaal. We hebben het er maar mee te doen. Het kan niet anders. Tra fasi no de. Let goed op jezelf en de ander.

Schijt aan corona party

Stuiterende kinderen, depressieve ondernemers en zorgeloos winkelend publiek. Het leven lijkt ineens een stuk complexer dan enkele weken terug. Iedereen verwerkt de situatie op een hele andere manier. Het is nu overigens 26 maart 2020. Tegen de tijd dat dit bericht u treft kan er ook alweer een hoop zijn veranderd. Ik raak ook helemaal gedesoriënteerd van het thuiswerken. Hoe pak je dit nou het beste aan? Wat valt er nou al die weken binnen te doen?

Continue reading “Schijt aan corona party”

Ramdew Krishna, een kunstenaar!

Na een loopbaan als directeur van een school en docent, volgt Ramdew Krishna de afgelopen jaren zijn roeping als beeldend kunstenaar, schrijver van toneelteksten, regisseur, decorontwerper en decorbouwer. Hij woont al 27 jaar in Zuidoost en beweert stellig dat men hem met geen tank uit Zuidoost zal krijgen.

Continue reading “Ramdew Krishna, een kunstenaar!”

Peper en zuur

Ben je ooit rond lunchtijd in de Amsterdamse Poort geweest? Voor heel eventjes denk ik iedere keer weer dat ik me in een ander deel van het land begeef. De gehele wandelroute van het station tot aan het Anton de komplein wordt overgenomen door een koele bries aan mantelpakken en stropdassen. Ellenlange rijen in de eetzaakjes. Dit is nu ook onderdeel van Zuidoost. Diversiteit in meerdere gradaties. Weten al deze forenzen trouwens dat er enkele ongeschreven regels zijn wat betreft de eetgewoontes?

Continue reading “Peper en zuur”

Zuidoost&Meer

GRATIS
BEKIJK