De 26-jarige Emilio Moes heeft zijn passie voor rolstoelrugby omgezet in topsport. Hij speelt in de Nederlandse selectie en heeft zich ontwikkeld als topsporter die niet opgeeft.
Emilio is geboren met arthrogryposis multiplex congenita, een aangeboren spierziekte waardoor hij bewegingsvrijheid mist in zijn gewrichten. Daarnaast heeft hij een lekkende hartklep, waardoor het veel energie kost om lang te staan en te rennen. Hij laat zich hierdoor niet beperken en speelt sinds 3 jaar rolstoelrugby op het hoogste niveau in Nederland.
Buitenkans
Een classifier, die keurt of een sporter voldoet aan de minimale handicap-eis, zag heil in de kwaliteiten van Emilio. Na zijn aandringen speelde de voormalig rolstoelbasketballer een rugbywedstrijd en was verkocht. “Rolstoelrugby is zeker geen hersenloos spelletje. Je speelt met kracht, maar ook strategisch. Een combinatie van geweld en tactiek. Dat vind ik heel gaaf.”
Na twee maanden zat hij in de Nederlandse selectie. Nu reist hij de wereld over. “Ik ontmoet mensen met bijzondere verhalen en mijn eigen team voelt als familie aan. Uiteindelijk sta je daar toch met z’n allen, wat een ieders beperking ook is.” Zijn spierziekte heeft bijgedragen aan dit geluk. Tijdens zijn tienertijd worstelde hij hiermee, maar nu wil hij niet anders. “Zonder beperking was ik nooit in aanraking gekomen met deze sport. Toen ik begon met rolstoelrugby besefte ik dat er nog zoveel is wat ik kan doen.”
Paralympische Spelen
De weg naar de top gaat gepaard met hard werken. Vooral omdat rolstoelrugby een ondergeschoven kindje is in Nederland, waardoor er weinig budget wordt ingezet om de spelers verder te helpen. Elke speler is verplicht om een eigen sponsor te vinden. “Dat vind ik moeilijk om te doen. Dus ik werk 40 uur per week in het Amsterdams Medisch Centrum op het secretariaat van de Kinder Intensive Care om mijn sportcarrière te bekostigen.” Daarnaast traint hij vijf keer in de week en speelt hij wedstrijden. Maar het harde werk is het waard, volgens Emilio. “Ik krijg er zoveel voor terug.”
Emilio werkt toe naar de Paralympische Spelen in 2020. “Ik wil Paralympisch goud winnen. Ik wil iets hebben bereikt wat ik leuk vind, waar ik mijn zinnen op heb gezet. Mooi als straks de hele wereld kan zien wat wij hebben bereikt.”
Blijf ontwikkelen
“Blijven doen wat je leuk vindt”, is de boodschap van Emilio aan jonge talenten. “Als je echt wilt, vind je je weg wel en zal je altijd mensen bereid vinden om je te helpen.” Zo kreeg hij Gemeente Waterland zo ver om zijn tweede rugbyrolstoel volledig te sponsoren na de eerste zelf te hebben bekostigd met zijn spaargeld. “Als je je verhaal uitlegt, laat zien dat je talent hebt en je er echt voor gaat, dan lukt het je wel.”
Voor meer inspiratie en overwinningen van Emilio en zijn teamgenoten kan iedereen terecht op de website tweedertien.nl.
