De 22-jarige topsporter Marlon Landbrug groeide op in de Bijlmer. Op jonge leeftijd koos hij ervoor om te gaan hockeyen, in plaats van dat voetballen ‘wat iedereen al deed’. Inmiddels heeft hij zijn opleiding aan het ROC van Amsterdam afgerond en is zijn hobby hockey, zijn fulltime baan geworden. Afgelopen zomer maakte hij zijn debuut in het hockeyteam van Oranje.
Hoewel Marlon in Zaandam is geboren is hij een echte Bijlmerboy. Sinds groep één ging hij al naar school in Kraaiennest. ‘‘Mijn moeder had mijn broer en mij in Zuidoost op school gezet omdat het een vertrouwde omgeving was, de manier van lesgeven kwam namelijk overeen met de manier van opvoeden. Ik ben Christelijk opgevoed en zat op de Christelijke school Crescendo, ons in Zuidoost op school zetten het was dus een logische stap voor mijn moeder.’’
‘Thuis’
Toen Marlon tien jaar was, verhuisde zijn moeder naar Zuidoost. ‘‘Ik vond het leuk om naar Zuidoost te verhuizen. Ik ging al naar school in Zuidoost en al mijn vrienden woonden er, ik kon nu na school wat langer met ze blijven spelen.’’ Marlon woont in verband met zijn school en werk sinds twee jaar in Amsterdam Zuid, de Bijlmer blijft echter wel zijn ‘thuis’. ‘‘Er is geen plek zoals de Bijlmer. Het was voor mij wennen toen ik naar Zuid verhuisde, het was er zo stil. In Zuidoost is het heel anders, daar word je wakker omdat de buurman hard muziek afspeelt. Heerlijk, ik houd ervan.’’
Olympische Spelen
Op 5-jarige leeftijd zat Marlon voor de televisie naar de Olympische Spelen te kijken, toen hockey voorbij kwam wist hij niet wat hij zag. ‘‘Ik rende naar mijn moeder en tante toe en zei: ‘dat wil ik doen!’ Ik was gelijk enthousiast, ik had geen idee wat de sport was, wat je moest doen of hoe het heette maar ik wilde het gelijk uitproberen.’’ Zijn moeder en tante gingen op zoek naar een hockeyclub en vervulde zijn wens om te hockeyen.
Trots
Wanneer aan Marlon wordt gevraagd op wat hij het meest trots is in zijn carrière, geeft hij een ander antwoord dan ‘een van zijn prestaties’. ‘‘Ik ben vooral trots op mijn ouders. Ze hebben er altijd voor gezorgd dat ik kon sporten. Desondanks de hoge kosten en soms moeite met het vervoer bleven ze mij altijd steunen. Als kleine jongen weet je natuurlijk niet altijd wat er aan de hand is en wat er speelt, maar mijn ouders zijn altijd betrokken geweest.’’
Blijf jezelf
Hoewel Marlon altijd met veel plezier hockey speelde, waren er wel eens tijden in zijn jeugd dat hij twijfels had. ‘‘Toen ik nog niet in Zuidoost woonde, maar na school wel gelijk moest trainen, moest ik altijd mijn hockeyspullen inclusief hockeystick meenemen naar school. Daar keken mensen raar van op. De meeste jongens zaten toen op voetbal, hockey was niet echt populair in de Bijlmer.’’ Ondanks de rare blikken van mensen bleef Marlon hockeyen omdat hij ervan houdt.
Voor de jonge talenten in Zuidoost heeft Marlon de speciale boodschap: ‘‘Blijf altijd dicht bij jezelf. Je moet op je eigen gevoel af gaan, ook wanneer mensen andere dingen tegen je zeggen. Je hoeft niet altijd alles binnen de lijntjes te doen omdat andere mensen het ‘altijd al zo hebben gedaan’. Je hoeft niet bang te zijn om anders te zijn, het is juist mooi om anders te zijn!’’
Een vaste waarde
Het volgend doel dat Marlon voor ogen heeft is een vaste waarde worden in het hockeyteam van Oranje. ‘‘Ik wil uiteindelijk met het Nederlands team meedoen aan grote toernooien zoals het wereld- en Europees kampioenschap, daarnaast wil ik ook naar de Olympische Spelen. Het gaat allemaal lukken als ik zo door ga, het is slechts een kwestie van tijd.’’
