Psycholoog Joan Windzak wuift de titel Parel van Zuidoost weg. Gelukkig zien anderen hoe uitzonderlijk zij is. Joan heeft de prestigieuze &Award Persoonsprijs 2019 gewonnen voor haar bijdrage aan de ontwikkeling van kinderen. De jury noemt haar ‘een Powerhouse’ als het aankomt op het stimuleren van taalontwikkeling en liefde voor lezen.
Een gesprek met Joan is als het smullen aan een mooi gedekte tafel vol met heerlijke gerechten. Nog voordat we goed en wel zitten voert ze mij al mee in haar zoektocht naar Affiba, de overgrootmoeder van haar overgrootmoeder die rechtstreeks uit een van de Afrikaanse landen is gebracht naar Suriname. In 1827 was deze voormoeder al vrijgekocht en ze was in 1897 de oudst levende burger van het land. Ingrediënten voor een prachtig boek.
‘‘Hoe kom je erop om dit stamboekonderzoek te doen’’, vraag ik Joan.
“Mijn familie van moederszijde is een pindakaasfamilie. We plakken aan elkaar, vieren samen vakanties in de Ardennen, huren zes bungalows, maar hokken in een samen om Napisoep te koken en familieverhalen te delen. Ik vind het geweldig om in de geschiedenis te duiken en te ontdekken dat mijn voormoeder in 1830 aan de Zwartenhovenbrugstraat woonde en zelfs twee rechtszaken heeft aangespannen om voor haar rechten op te komen.” Ze aarzelt even en zegt dan alsof ze zichzelf moed inspreekt: “Eens zal ik dat boek over Affiba schrijven.”
Joan woont al 27 jaar in Zuidoost en zal de dag waarop zij hier kwam wonen nooit vergeten. “Op de dag van de Bijlmer Vliegramp, de dag waarop een nicht van mij een vliegtuigvleugel op haar balkon vond en mensen in grote paniek waren, verhuisde ik naar Zuidoost. Ondanks dit trauma, is hier mijn huis geworden. Hier heb ik zusters gevonden. Ook bij de Sister Circle van Stephany Biezen. Een blik, een knipoog, je gesteund weten. Hier vond ik mijn thuisgevoel. Ik ga nooit meer weg.”
Joan wil geen schouderklopje voor haar jarenlange werk met kinderen en jongeren. Zij heeft intensief gewerkt met jongeren met gedragsproblemen die van school gestuurd werden en die door iedereen waren opgegeven. “Mijn voldoening krijg ik wanneer ik een jong volwassene hoor roepen: ‘Juf Joan, kent u me nog?’ Hij is dan chauffeur geworden en glimt trots naar zijn juf alsof hij wil zeggen: u hebt mij gezien en ik heb u niet teleurgesteld.”
Joan praat vol passie over het belang van voorlezen en het stimuleren van leesplezier. “Onze kinderen herkennen zich nog onvoldoende in de kinderboeken. De plaatjes lijken niet op hen en de verhalen staan te ver van hen af. Daarom ben ik een boekenwinkel begonnen en koop ik boeken op over bijvoorbeeld Anansi die herkenbaar is voor Ghanese kinderen en kinderen uit het Caribisch gebied. Boeken als Tori van Brian Elstak, Max en zijn koffer van Glynis Terborg of Hair, it’s a family affair van Mylo Freeman sluiten aan bij de belevingswereld van kinderen die dit te weinig in andere boeken meekrijgen. Lezen is hard nodig. Kinderen kunnen zich verplaatsen in de ander, zij ontwikkelen hun fantasie, kunnen zich veel beter concentreren. Zonder een goede taalontwikkeling kun je niet succesvol zijn op school. Ik ben op zoek naar ouders die een keer per week willen komen voorlezen op scholen. Kun je een oproep doen?”
Beste leesbevorderaars! Mocht je een half uur per week willen voorlezen op school, schrijf dan naar info@educulture.store.
Ernestine Comvalius
