Een column door stadsdeel voorzitter Tanja Jadnanansing.
Ik vind helemaal niets aan mijzelf mooi en ik doe er ook niet toe!
Met een luide stem zegt Esmeralda dit. Tot mijn grote schrik kijkt meer dan de helft van de meisjes met instemming naar deze jongedame van ongeveer elf jaar oud. Ik sta midden in de aula van een basisschool. Sinds ik tot stadsdeelvoorzitter van Zuidoost ben benoemd, ga ik zoveel als de agenda het toelaat naar plekken waar kinderen en jongeren komen. Dan praat ik met ze over zaken die zij belangrijk vinden en waar ik een steentje kan bijdragen om zaken te verbeteren.
Deze ochtend ben ik met hen in gesprek over zelfvertrouwen. Mijn uitgangspunt is dat je aan zelfvertrouwen moet werken. En dat een begin daartoe is jouw eigen unieke kwaliteiten te ontdekken en van jezelf te houden. Toen ik aan een aantal mensen vertelde dat ik dit gesprek wilde gaan doen, zeiden ze dat dit geen taak voor een stadsdeelvoorzitter is en dat ik mij met visie en beleid moet bezig houden. Ik ben het daar zeer mee oneens. Ik kan geen visie ontwikkelen als ik niet weet wat er speelt bij de mensen waar ik graag voor werk. En visie begint wat mij betreft dicht bij de mensen en in dit geval dus dicht bij de meisjes.
Toe te doen voor anderen
Het gevoel dat je er niet toe doet en dat je niet mooi bent, kom ik te vaak tegen bij onze kinderen. Als je het gevoel hebt dat je er niet toe doet, dan is het een stuk moeilijker om er wel toe te doen voor anderen. Bijna alle meiden in de aula willen er wel zijn voor anderen. Op mijn vraag wat zij later willen worden komen de mooiste antwoorden. Echter, op de vraag wie zij zelf zijn komen ontwijkende antwoorden. Voor Esmeralda en al die andere meisjes wil ik zo graag dat zij juist ook door de omgeving worden bekrachtigd in wie zij kunnen zijn. Te beginnen bij een dosis zelfvertrouwen. En dat begint thuis bij wat wij als moeders en vaders , oma ‘s en opa’s, tantes en ooms hen bijbrengen. Dat gaat verder op school en in het buurthuis.
Dikke tien
En ja dat belang van zelfvertrouwen gaat verder dan meisjes. Dat geldt ook voor onze jongens en daar ga ik graag in een volgende column mee verder. Sterker nog: ik zal deze plek gebruiken om u mee te nemen in de inspanningen die ik samen met heel veel andere mensen in dit stadsdeel pleeg om onze kinderen zorgeloos te laten opgroeien in Zuidoost. Met slechts één doel en dat Esmeralda, Rajesh, Akwasi en Stephanie op de vraag wat zij mooi vinden aan zichzelf volmondig en met zelfvertrouwen minstens tien dingen opnoemen. Daar ga ik voor die dikke tien voor onze kinderen.
