Parel van Zuidoost; Leila Azzam, schudt je graag wakker!

Door: Ernestine Comvalius

Leila is geboren in Marokko en als vier-jarige eerste dochter van haar ouders, naar Nederland gekomen, omdat haar vader hier kwam werken. Negentien jaar woont Leila Azzam in Zuidoost, omringd door de uitbundige natuur en gewend aan de veelkleurigheid, die ze vanaf haar jeugd gewend is, want het huis van haar ouders stond voor iedereen open.
Leila Azzam heeft haar vijf kinderen in Zuidoost laten opgroeien omdat zij hier de ruimte hadden om buiten te spelen en zich vrij te voelen. Niet omdat er zoveel familieleden in Zuidoost wonen, want de meesten wonen verspreid over de stad. Het dorpsgevoel, dat je iedereen kunt kennen en ook nog voor elkaar klaar staat. Dat spreekt haar aan.
Ben je niet bang dat dat gaat veranderen, met al die duizenden nieuwe bewoners die eraan komen?
“Ze moeten wel weten hoe het hier eraan toegaat en niet denken dat ze de mensen kunnen negeren. Ik heb de sleutels van de buren. Als mijn kinderen een dag alleen thuis zijn, komt de Surinaamse buurvrouw langs met Roti. Hier kun je zijn zoals je dat wilt. Als mijn dochter in haar Onesy of pyjama naar de winkel zou gaan, kijkt niemand vreemd op. Die nieuwe bewoners hoeven niet te integreren, wat een rot woord, maar…..”
Leila lacht innemend en kijkt me met een scherpe, open blik aan. Op de basis- en de middelbare school was ze populair. Ik kan het me voorstellen. Er zit ook een bepaalde onverschrokkenheid in haar blik en dat blijkt ook uit de verhalen die zij vertelt. Op de basisschool had zij al door dat zij en de enige Surinaamse en Turkse leerlingen werden achtergesteld. Op de middelbare school nam ze het op voor kinderen die gepest worden en toen zij tijdens haar Schoeversopleiding merkte dat de rijkelui kinderen roddelden over de rest, heeft ze de directeur erbij gehaald en er een eind aan gemaakt.

In Zuidoost laat je ook van je horen. Wat drijft je zo?
Met Maureen Hubbard van Stichting Carabic hebben we ervoor gezorgd dat de ouderbijdrage via de Stadspas verloopt en dat de kinderen nu computers via de basscholen krijgen om mee te werken. Ik hang desnoods elke dag aan de telefoon bij de ambtenaren en als het nodig is, ga ik door op Facebook. Wat mij stoort, is dat teveel mensen nog slapen of denken dat alles vanzelf goed komt. Word wakker, mensen. Neem het heft in eigen handen. Voor jezelf en voor je kinderen. Niemand gaat het voor je doen.

Jij doet wel veel voor mensen in nood.
Dat komt door Corona. Eerst hielpen wij mensen met onze eigen voorraad aan eten, maar nu delen wij 1100 voedselpakketten per week uit met dank aan donaties van het Rode Kruis, bewoners en vele anderen. Niet alleen ongedocumenteerden en mensen met een uitkering hebben het moeilijk. Weet je hoeveel werkende armen er zijn? Ze vallen tussen wal en schip. Op 13 september om 10.00 uur komt er een TV-uitzending van Tegenlicht waarin ik vertel dat Armoede bestrijding het meest urgent is. Daarmee los je zoveel ellende op.

Ernestine Comvalius

Deel dit bericht op social media
Zuidoost&Meer

GRATIS
BEKIJK