Vanuit onstabiele situaties creëer je zelf, en mede door anderen, balans in je leven.

Door: Raksha Hoost

Patrick Wijnhard is oprichter van de eerste high-end black owned sportschool van Nederland Move2Balance, eigenaar van de Move2Balance-kledinglijn, personal trainer en acteur. Hij zet zijn levenservaring in om anderen weer in het gareel te krijgen. “Vanuit onstabiele situaties creëer je zelf, en mede door anderen, balans in je leven. Dat kan alleen door te blijven bewegen. Zonder beweging kom je nergens.”

Roetmop
Die levenservaring begon zich te vormen in Kraaiennest, zijn geboorteplaats. Vanuit Kraaiennest verhuisde hij met zijn moeder, broertjes en zusjes naar de Zeedijk. “De Zeedijk in de jaren ‘80 zat vol met pooiers, drugsdealers, prostituees, junkies. Als kleine rakker liep ik daar rond alsof het de normaalste zaak van de wereld was.” Zijn moeder was verslaafd aan drugs en kon niet langer voor Patrick zorgen. Op 8-jarige leeftijd werd hij uit huis geplaatst en naar een internaat in Limburg gebracht. “Een heel wit boerengebied. Dan staat je leven toch wel op z’n kop.” De overlevingsdrang die hij voelde in Amsterdam Zuidoost en op de Wallen als klein jongetje groeide in het zuiden van Nederland. “Als klein donker jochie kwam ik in een hele witte gemeenschap terecht. Ik werd continu met de neus op de feiten gedrukt dat ik anders was.”

Patrick worstelde zich door een dagelijkse stroom van racistische uitlatingen die naar zijn hoofd werden geslingerd, van Zwarte Piet tot kankerneger. “Als je maar vaak genoeg wordt uitgescholden voor roetmop, dan ga je er als kleine jongen in geloven.’ Ik vroeg aan één van mijn moeders die wit is: “Ben ik een roetmop, ben ik zwart, ben ik een neger? Ben ik Zwarte Piet? Ben ik poep? Ben jij wit?” Als jochie van 8 jaar had ik totaal geen besef van kleur. De identiteit van een klein kind wordt op die manier al bepaald door hoe mensen op je reageren. Ik werd door anderen geassocieerd met vieze dingen als poep. Ik begreep niet waarom. Racisme is niet natuurlijk, dat wordt aangeleerd.
Als ik naar huis liep, plaste ik in mijn broek uit angst omdat ik wist dat ik weer langs al die witte mensen moest en dat ze me gingen aftakelen. En niet omdat ik een misbaksel was maar omdat ik er anders uit zag. Vanwege mijn huidskleur. Ik was altijd heel klein, mager, tenger. Dan pakt angst je sneller.” Op zijn veertiende veranderde zijn thuissituatie. Hij trok in bij een Surinaams pleeggezin in Roermond. “Ik kreeg weer contact met andere donkere mensen. Toevallig waren dat straatjongens, boefies met een zware reputatie. Ik vertelde ze hoe het eraan toe ging in Limburg en hoe blij ik was dat ik weer mijn eigen mensen kon omarmen.” Zijn nieuwe vrienden gaven hem een stoomcursus waardoor hij leerde om voor zichzelf op te komen. Vanuit die nieuwe houding groeide zijn zelfvertrouwen. “Op een gegeven moment maakte ik de statement ‘tot hier en niet verder’. Ik ben als slachtoffer behandeld, maar ik heb mezelf nooit als slachtoffer gezien. Je moet gewoon geloven en vertrouwen in jezelf hebben. Hoe heftig of hoe moeilijk het is. Ook als je duizend keer valt, moet je weer opstaan.”

De demonstraties rondom de dood van George Floyd in de stad Minneapolis in de Verenigde Staten
leggen de onderdrukte gevoelens van Patrick maar ook andere mensen op pijnlijke wijze bloot. “Ik ben nu 42 jaar en dezelfde taferelen die er toen waren zijn er nog steeds. Nu kunnen mensen er niet meer om heen. Ik hoop niet dat deze opleving een hype is, maar dat we dit blijven vasthouden. We moeten blijven vechten tegen racisme, want het zal niet één-twee-drie weggaan.” Hoelang deze strijd gaat duren is nog de vraag. “Wanneer je iets wilt uitroeien, dan moet je beginnen bij de top. Maar tijdens Prinsjesdag toeren de koning en de koningin door de stad en zwaaien naar de mensen vanuit een gouden koets. Op die koets staan tekeningen van zwarte mensen gegraveerd. Slavernij. Hoe ga je racisme stoppen als je dit gedoogt? Je kwetst er mensen mee.”

Balans
De trainer en lifestyle coach heeft door zijn ervaringen de kennis en vaardigheden opgedaan om meer balans te creëren in zijn eigen leven, maar ook in dat van anderen. Zijn cliënten kunnen daarom niet alleen bij hem terecht voor fysieke training, maar ook voor mentale steun. Een gesprek over werk of over het gezin is niet vreemd in de Move2Balance Gym in Amstelveen. “Soms heb je iemand met een frisse blik nodig wanneer je het even niet ziet zitten. Dan gaan we samen puzzelen.”

De handvatten die hij anderen leert, komen dus niet uit een lesboek. “Een betere reflectie kun je niet hebben. Als ik met iemand aan de slag ga, zie ik meteen waartoe deze persoon in staat is en hoe diep hij of zij wil gaan. Niet iedereen wil een spiegel worden voorgehouden. Niet elke persoon kan daarom bij mij komen trainen. Iedereen heeft wel een duwtje in de rug nodig, maar je moet wel zelf de wil en de drive hebben om het echt uit te voeren.”

Zijn high-end Gym promoot ook een gezond evenwicht tussen hard trainen en ontspannen. “In mijn leven zoek ik altijd naar de balans tussen doen wat ik leuk vind en waar ik voor sta. Ik rook en ik geniet van een slokje, maar ik moet wel bewegen. Ook als je topsporter bent, heb je een uitlaatklep nodig. Je kunt niet maar honderd procent blijven gaan en in het gareel blijven. Je moet juist af en toe buiten de lijntjes stappen om dan weer back to basics te komen.”

Na acht maanden dag en nacht bouwen om de sportschool gereed te krijgen, biedt Move2Balance Gym diverse groepslessen aan, zoals kickboksen, boksen, crossfit, bootcamp, en daarnaast onder andere personal training en bedrijfstraining. De kledinglijn wordt in de Boutique verkocht en je bent welkom om gezellig een drankje te doen. Je kunt er terecht voor een Party Workout, zowel voor volwassenen als voor kinderen. “Mijn leven is nooit makkelijk geweest, maar je moet gas geven en blijven geloven. Als ik naar andere mensen had geluisterd die zeiden dat ik niet capabel was, dan was dit nooit van de grond gekomen.” De volgende stap is de uitbreiding van de gym met een tweede locatie. “Ik wil elke dag verder zijn dan de dag ervoor. Als je stil staat, ben je niet goed bezig. Als je achteruit gaat, ben je ook niet goed bezig. Al ga je elke dag maar een millimeter vooruit, het maakt geen moer uit. Van kleine slokjes word je ook dronken.”

Deel dit bericht op social media
Zuidoost&Meer

GRATIS
BEKIJK